Doe je mee met HÉ VROUW-WIE BEN JE DAN?  | 11 december 2025 | zet me op de wachtlijst!

  • Home
  • Over mij
  • FAQ
  • Werk met mij
    • Gut Healing – Gut Feeling
    • Deep Dive Within
    • Familieopstelling
    • Cleaning & Cleansing
  • Verhalen
  • Producten
  • Contact
  • Login
  • Home
  • Over mij
  • FAQ
  • Werk met mij
  • Verhalen
  • Producten
  • Contact
  • Login

Ik ben Joanne, ondernemer
systemisch begeleider &
orthomoleculair therapeut.

Je lijf. Je systeem. Je werk.
Alles valt op zijn plek als het klopt.

  • Volgen
  • Volgen

QUICK LINKS

Home
Over mij
Werk met mij
Verhalen
Contact

Het was een regenachtige herfstochtend in het Ster Het was een regenachtige herfstochtend in het Sterrenbosch.
Bladeren als verhalen, overal kleur, overal eindigheid.
Ik liep met een vriendin.
Eén van de weinigen die durft te blijven
wanneer verdriet niet meer te troosten is,
alleen te dragen.

De pijn zat diep in mijn lijf.
Er kwam geen zin meer uit mijn hoofd.
Alleen tranen.
En toen een schreeuw.
Een oerschreeuw die alles losmaakte wat vastzat
de controle, het begrijpen, het weten hoe het ‘hoort’.

Ik ben al maanden in rouw.
Mijn omgeving vindt het wel genoeg nu.
Alsof er een klok op staat:
zoveel maanden verdriet,
en dan weer gezellig doen.
Maar er is geen klok op rouw.
Er is alleen adem. Stilte.
Soms een schreeuw.
Soms een moment van zachte aanwezigheid.

Het is een existentiële eenzaamheid,
de stilte na het verlies,
wanneer niemand meer vraagt hoe het is.
Alsof het alweer voorbij zou moeten zijn.

Zondag.
Ik zit op de bank.
Mijn lichaam rustiger, zachter.
Een berichtje van haar:
dat ze me zag,
dat ze me hoorde.
En ik besef:
dat is wat overblijft.
De vriendschappen die niet weglopen
wanneer de grond schraal is,
wanneer het leven geen verhaal meer heeft.

Daar, in die eenvoud
herstelt iets in mij.
. Celebrating ✨️ almost fifty years of friends .
Celebrating ✨️
almost fifty years of friendship 
in ibiza!✨️🙏
Soms heb je in jezelf iets af te maken. Rond te ma Soms heb je in jezelf iets af te maken.
Rond te maken.
Niet omdat het netjes moet.
Maar omdat het anders te veel kost.

Ik zie mezelf zitten voor een dichte deur.
Ik klop aan.
Doe brieven door de brievenbus..
Vraag zacht: mag ik naar binnen?
Bel aan.
Loop weg.
Kom terug.
Klop weer.

Het is het allerkleinste meisje in mij
dat blijft verlangen naar contact.
Naar verbinding.
Naar wat er ooit was.

“Het is toch niet weg?”

Waar ben je?
Waar ben je?

De deur blijft dicht.

En nu…
gaat de volwassen vrouw
bij dat kleine meisje zitten.

Ze legt haar hand op haar rug.
En zegt:
“Ga je mee, lieverd?
De wereld wacht op jou.”
Instagram bericht 18488952769057277 Instagram bericht 18488952769057277

insta

  • © 2023 Pigs and Dragons
  • Algemene Voorwaarden
  • Privacy Statement