‘Ze heeft ruimte nodig, ruimte om weer bij haarzelf te komen. Ruimte om zichzelf te voelen in alles wat speelt.’ 

Client verhalen, Orthomoleculaire therapie

MARJA
ZELFSTANDIG ONDERNEMER

Bij binnenkomst is ze duidelijk uitgeput. Ondanks een succesvol bedrijf, een liefhebbende partner en twee kinderen voelt ze zich overweldigd. Jaren van vermoeidheid en een afnemend libido hebben haar onzeker gemaakt. Elke ochtend is een strijd, en het lukt haar al maanden niet meer om haar kinderen naar school te brengen. Overweldigd door schuldgevoelens vraagt ze zich af: “Wie ben ik nu?”

Wat ze nodig heeft, is ruimte om zichzelf terug te vinden. Wanneer we die behoefte erkennen, ziet ze een sprankje hoop. Ik moedig haar aan om tijd voor zichzelf te nemen. We creëren deze ruimte voor haar.

Naast mentale steun pakken we haar voedingspatroon aan. Ondanks haar gezonde dieet zijn er tekorten en voedingsmiddelen waar ze negatief op reageert. We passen haar dieet aan en vullen de tekorten aan met supplementen. “Dit heeft tijd nodig”, vertel ik haar, “je kunt jarenlange tekorten niet in enkele weken herstellen.”

Na een tijdje belt ze me: ‘Wow. Ik voel me zoveel beter, zo goed. Er is weer ruimte en ik lach weer!’

‘Het voelt als thuiskomen in helderheid’

Ik heb het adviesrapport van Joanne uitgelezen en ik was geraakt door de aandacht en liefde die erin voelbaar is.Het voelt echt speciaal om te lezen, het was over míj geschreven is, maar dan met woorden die ik zelf nog niet had gevonden. Wat me het meest raakt: het...

Alles is licht en donker

Voor mij is alles licht en donker, en ik leef ook mijn schaduwkanten. Ik moet wel. Doe ik het niet, dan gaan ze bonzen op de deur; ook zij willen tijd en aandacht van mij. Er was een tijd, eigenlijk nog niet zo heel lang geleden, dat ze er niet waren. Niet voor de...

‘De dood. Hij is er gewoon’

De dood.Hij is er gewoon.De dood van mijn opa op jonge leeftijd maakte dat een gezin uiteenviel en nooit helemaal meer samenkwam.De dood maakte dat er niet over de dood gesproken werd; het verdriet, de pijn, de angst, werden niet genoemd.De vraag is of het leven écht...